Χθες εγκαινιάστηκε η υπηρεσία uberTaxi από την εταιρεία Uber στη χώρα μας. Τις προηγούμενες ημέρες είχαν προηγηθεί κάποια «όμορφα» σχόλια στην σελίδα του Facebook της Uber από Έλληνες οδηγούς ταξί. Αυτά ήταν αναμενόμενα. Όταν κάποιος πάει να μπει στον πολύ κλειστό κλάδο των ταξιτζήδων, είναι φυσικό να προκαλέσει αντιδράσεις.
Θα ήθελα να κάνω μια μικρή παρένθεση για να μιλήσω για τη σχέση μου με το Taxibeat, όχι τόσο ως παρατηρητή, όσο ως χρήστη. Το Taxibeat άλλαξε τη ζωή μου αναφορικά με τα ταξί και με έκανε να μην ξαναπάρω ταξί ποτέ από τον δρόμο. Ούσα γυναίκα, είχα αντιμετωπίσει μια απαίσια συμπεριφορά ταξιτζήδων σε όλη μου τη ζωή, από καμάκι έως πολύ χειρότερα (να με πάνε σε αντίθετη πορεία και να αναγκαστώ να κατέβω από το ταξί για να γλυτώσω). Μετά το Taxibeat, όλα άλλαξαν. Ευγενικοί άνθρωποι, καθαρά ταξί, υποδειγματικοί επαγγελματίες. Το Taxibeat με έκανε να αισθάνομαι ασφαλής που παίρνω ταξί και του χρωστάω τεράστια ευγνωμοσύνη.
Αλλά… Χθες που έγινε η ανακοίνωση της νέας υπηρεσίας, παρατήρησα κάτι παράδοξο. Επειδή ακολουθώ πολλούς ανθρώπους της startup κοινότητας, παρατήρησα όχι μόνο μια απαξίωση της νέας υπηρεσίας και του τρόπου επικοινωνίας της αλλά ένα «μίσος». Πολλά σχόλια που διάβασα ήταν στις γραμμές του «δε θα το κατεβάσω γιατί δεν είναι ελληνικό», «ήρθαν τα κοράκια», «αρνούμαι να το χρησιμοποιήσω» κλπ
Αυτά τα πράγματα δε τα καταλαβαίνω. Προσωπικά γράφτηκα και θα το χρησιμοποιήσω, κυρίως γιατί δε χρησιμοποιώ μετρητά στις συναλλαγές μου, αλλά μόνο χρεωστική κάρτα, οπότε δεν κουβαλάω χρήματα και με βολεύει. Όπως και να έχει, και θα την χρησιμοποιήσω για να δω αν είναι καλή σαν υπηρεσία, και θα κρίνω αργότερα αν έμεινα ευχαριστημένη.
Το ότι αγαπώ (και όχι απλά συμπαθώ) το Taxibeat, δε μου προκαλεί το συναίσθημα ότι πρέπει να μποϋκοτάρω μια υπηρεσία πριν την χρησιμοποιήσω. Εξάλλου, αν δεν είναι καλή, θα τα μαζέψει και θα φύγει από μόνη της. Εγώ δε το βλέπω ως αντίπαλο του Taxibeat αλλά ως αντίπαλο των κακών υπηρεσιών μετακίνησης, όπως αυτές που ζούμε κάθε καλοκαίρι στα νησιά και σε απομακρυσμένες περιοχές. Γιατί να μην υπάρχει μια υπηρεσία που θα μου επιτρέπει όταν πάω σε ένα νησί να μετακινηθώ με ασφάλεια από το Α σημείο στο Β, χωρίς να πρέπει να πληρώσω μια περιουσία και να φάω στη μούρη τον καπνό του μπάρμπα; (συγγνώμη για τη γλαφυρότητα, αλλά είναι μια πραγματικότητα).
