Πέρασε ένας χρόνος από την επιλογή των πρώτων ιδιωτικών επενδυτικών σχημάτων που θα συν-επενδύσουν στις Ελληνικές Startups μαζί με το EquiFund, πέρασε και το μισό 2018 και ακόμα δεν έχουμε δει ακόμα τις πρώτες επενδύσεις, εκτός βέβαια από αυτές τις λίγες που έχουν ανακοινωθεί και μάλλον ήταν “έτοιμες”.
Οι πληροφορίες λένε ότι οι πρώτες επενδύσεις πάνε από Σεπτέμβριο και αν δεν γίνει κάποια τρομερή ανατροπή, θα χαθούν οι στόχοι για 8-10 επενδύσεις από κάθε VC το 2018, ειδικά από αυτά που βρίσκονται στο Innovation Window (Big Pi, Metavallon, Uni.Fund, Velocity.Partners) αλλά και τα δυο πιο “ώριμα” VCs στο Early Stage (Marathon VC, VentureFriends 400W) τα οποία στοχεύουν ομάδες αρχικού σταδίου, οι οποίες φυσικά είναι η πλειοψηφία στην Ελλάδα.
Οι επαφές που έχουμε με τα VCs αναφέρουν ότι έχουν δει εκατοντάδες ομάδες αλλά από την άλλη γινόμαστε παραλήπτες παραπόνων από ομάδες, μερικές εκ των οποίων είναι και δημόσιες, οι οποίες λένε οτι είτε δεν υπάρχει ανταπόκριση, είτε οι απαιτήσεις που μπαίνουν από την πλευρά των VCs δεν συμβαδίζουν με τα δεδομένα της Ελλάδας αλλά μάλλον ταιριάζουν σε πιο εξελιγμένα οικοσυστήματα Startups.
Καταλαβαίνουμε απόλυτα τους partners των VCs και το πόσο δύσκολη δουλειά έχουν, όχι μόνο να διαχειριστούν τα χρήματα των ιδιωτών επενδυτών αλλά και να βγάλουν και ένα λογικό κέρδος από αυτές τις επενδύσεις, αλλά από την άλλη το Equifund φτιάχτηκε για να “πάρει μπροστά” και να υποστηριχθεί με σωστές βάσεις το βρεφικό ελληνικό οικοσύστημα (το οποίο ακόμα δεν έχει γίνει οικοσύστημα εδώ που τα λέμε, και εκεί έχουμε ευθύνη όλοι μας).
Επίσης αναγνωρίζουμε ότι αρκετά από τα νέα VCs είναι στην ουσία “Startups” και θα πρέπει να βρουν τα “πατηματά” τους, ότι ο λογιστικός έλεγχος θέλει χρόνο, αλλά ο χρόνος περνάει, η ελληνική Startup σκηνή έχει μείνει χωρίς χρήματα, χωρίς να φαίνεται να καλύπτεται η μεταβατική περίοδος από τo Jeremie μέχρι την έναρξη των χρηματοδοτήσεων του Equifund, και όλοι περιμένουν.
Και μπορεί τα VCs και εμείς σαν μέσο ενημέρωσης να μπορούμε να περιμένουμε, αλλά γνωρίζουμε αρκετές ομάδες με πολύ καλές ιδέες που “καίγονται” να κάνουν το επόμενο βήμα και να βγουν στην αγορά.
Όσο αργούμε, τόσο απομακρύνονται από εμάς χώρες όπως η Πορτογαλία, η Βουλγαρία και η Ρουμανία και αρχίζουμε να βλέπουμε πίσω μας χώρες πολύ πιο “μικρές” από εμάς.
