Συρρίκνωση του φεγγαριού και σεληνιακοί σεισμοί: Οι επιπτώσεις στις μελλοντικές αποστολές στο φεγγάρι

Το φεγγάρι συρρικνώνεται, αν και πολύ αργά. Αυτή η συρρίκνωση οφείλεται στην ψύξη του εσωτερικού του φεγγαριού, η οποία το έχει κάνει να συρρικνωθεί κατά περισσότερο από 150 πόδια σε περιφέρεια τα τελευταία εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.

Η διαδικασία συρρίκνωσης είναι παρόμοια με τον τρόπο που ένα σταφύλι μετατρέπεται σε σταφίδα. Ωστόσο, σε αντίθεση με την εύκαμπτη φλούδα ενός σταφυλιού, η επιφάνεια του φεγγαριού είναι εύθραυστη. Καθώς η Σελήνη συρρικνώνεται σε μέγεθος, συρρικνώνεται και ο φλοιός της, προκαλώντας κραδασμούς, όταν ένα μέρος του φλοιού υψώνεται πάνω από ένα άλλο διπλανό τμήμα.

Ο σχηματισμός αυτών των ρηγμάτων συνοδεύεται συχνά από σεληνιακούς σεισμούς, οι οποίοι είναι παρόμοιοι με τους σεισμούς στη Γη. Αυτοί οι σεισμοί μπορούν να διαρκέσουν ώρες, ακόμη και ένα ολόκληρο απόγευμα, δημιουργώντας πιθανούς κινδύνους για μελλοντικές ανθρώπινες αποστολές, ιδιαίτερα σε περιοχές κοντά ή εντός αυτών των ρηγμάτων.

Μια πρόσφατη μελέτη έχει συνδέσει μια ομάδα ρηγμάτων στη νότια πολική περιοχή του φεγγαριού με έναν ισχυρό σεισμό που καταγράφηκε στο παρελθόν. Αυτή η περιοχή έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς είναι όπου η NASA ελπίζει να προσγειωθεί κατά τη διάρκεια της επανδρωμένης αποστολής Artemis III.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ορισμένα σημεία σε αυτή την περιοχή είναι ασταθή λόγω της συνεχιζόμενης συρρίκνωσης του φεγγαριού, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατολισθήσεις και άλλες επιφανειακές αστάθειες.

Η μελέτη των λόγων και του τρόπου συρρίκνωσης του φεγγαριού και των σχετικών σεισμικών κινδύνων είναι ζωτικής σημασίας για τον ασφαλή σχεδιασμό των μελλοντικών αποστολών στο φεγγάρι.