Γιατί το metaverse θα κάνει τα meeting χειρότερα

Το Facebook ανακοίνωσε πριν λίγο καιρό το metaverse, μια virtual πραγματικότητα που θα αφορά το gamig, τα επαγγελματικά meeting και τα social media ευρύτερα. Σε σχετική διαφήμιση, μάλιστα, ο Marck Zuckerberg μεταμορφώνονται σε καρτούν χρησιμοποιώντας ακουστικά Oculus. Ο CEO του Facebook υπόσχεται μια καλύτερη εργασιακή πραγματικότητα, άκρως προσωποποιημένη, η οποία θα περιορίζεται σε ανθρωπόμορφα χαρακτηριστικά. Αρκετά στοιχεία που θα ενσωματωθούν στο metaverse, είναι μάλιστα εμπνευσμένα από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια ή ταινίες όπως το Matrix.  

Ωστόσο, το να υποθέτουμε ότι το metaverse είναι το μέλλον της εργασίας αγνοεί την εξ αποστάσεως εμπειρία πολλών στην πανδημία, όταν ήδη εφάρμοζαν αντίστοιχες τεχνικές εικονικών συναντήσεων, καθώς και μια σειρά από επιστημονικές έρευνες στην ανθρώπινη διάδραση με μηχανές που εξυπηρετούν αντίστοιχους σκοπούς εδώ και αρκετά χρόνια παγκοσμίως.  

Η γλώσσα του σώματος, για παράδειγμα, βοηθά στο να επικοινωνήσουν ένα σωρό πράγματα ο ένας με τον άλλον, ακόμα και μέσα από οθόνες. Επίσης, όταν οι συναντήσεις γίνονται σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία, οι συμμετέχοντες είναι πιο εύκολο να θυμούνται το περιεχόμενο τους. Το Zoom βέβαια δεν παύει να προκαλεί κόπωση σε αρκετούς αφού η συνεχής έκθεση και η κούραση των ματιών (screen fatigue) τους βγάζει “εκτός”. 

Η λύση στα παραπάνω σαφώς δεν είναι να μεταφέρουμε όλα αυτά τα ανοιχτά θέματα σε μια metaverse εκδοχή με μη ρεαλιστικές αναπαραστάσεις μιας μη λεκτικής επικοινωνίας, όπως χειρονομίες των άβαταρ που δεν ταιριάζουν με τα μοτίβα ομιλίας, τα οποία θα περιορίσουν την αμοιβαία κατανόηση σε πραγματικό χρόνο. 

Τα άβαταρ συνιστούν μια εξέλιξη των emoji, με τα οπτικά εφέ να προσομοιάζουν στην πραγματική ζωή, κάνοντας πιο ανάλαφρη την καθημερινή εργασιακή εμπειρία. Όμως, η διαμεσολαβημένη επικοινωνία των άβαταρ δεν αποκλείεται να ενισχύσει την αντικοινωνική συμπεριφορά – κοινό σύμπτωμα του Facebook σε πολλούς χρήστες – με συνέπεια οι εργοδότες να αποσυρθούν από τις δυνατότητες του metaverse αν αυτό βγάζει τον χειρότερο εαυτό των υπαλλήλων τους.  

Βέβαια οι πρόσωπο με πρόσωπο συναντήσεις δεν θα αποκλειστούν τελείως, δεδομένου ότι έχουν συσχετιστεί με καλύτερη ποιότητα ζωής, πολλές δουλειές δεν μπορούν να γίνουν αποκλειστικά εξ αποστάσεως και άλλοι σχεδιάζουν να ακολουθήσουν το υβριδικό μοντέλο πηγαίνοντας έστω κάποιες μέρες στο γραφείο.   

Εάν υπάρχει η επιλογή μεταξύ της διεξαγωγής μιας υβριδικής σύσκεψης που επιτρέπει στους συμμετέχοντες να αλληλεπιδρούν τόσο με απομακρυσμένους όσο και με φυσικά παρόντες συναδέλφους, και του να συνδεθούν με Zoom η επιλογή είναι ξεκάθαρη.  

Οι συσκέψεις με πιο σύνθετους στόχους που βασίζονται στις εργασιακές σχέσεις είναι καλύτερο να γίνονται αυτοπροσώπως, και μελέτες που συγκρίνουν συσκέψεις με βίντεο, άβαταρ και ήχο δείχνουν ότι οι συμμετέχοντες βρίσκουν τις βιντεοκλήσεις πιο επαγγελματικές από τα άβαταρ ενώ ακόμα και όσοι δουλεύουν από το σπίτι εκτιμούν το “face time”. Πολλά από τα μέσα εικονικής επικοινωνίας περιλαμβάνουν μια συσκευή προβολής που φέρνει τις παρουσίες των άλλων στον φυσικό χώρο των ατόμων.  

Αντί λοιπόν οι απομακρυσμένοι εργαζόμενοι να συμμετέχουν σε μια metaverse συνάντηση χωρίς να φαίνεται το πραγματικό τους σώμα, ένα ιδανικό εργαλείο εργασίας θα προβάλλει μια εκδοχή του εργαζόμενου σε μια άλλη φυσική τοποθεσία, επιτρέποντας παράλληλα στους ζωντανούς συμμετέχοντες να βλέπουν τι γίνεται πραγματικά δίπλα τους, και ο εργαζόμενος να συμμετέχει πλήρως στην εικονική αίθουσα συνεδριάσεων.  

Οι εικονικές συνεδριάσεις από τη μια αποκλείουν κάθε ένδειξη εργασίας ή παιχνιδιού που συμβαίνει έξω από αυτές, γεγονός που μπορεί να είναι καλό για το διαφημιστικό μοντέλο του Facebook, αλλά όχι  για τη δουλειά καθ’ αυτή. Παρόλα αυτά, τα υβριδικά περιβάλλοντα εργασίας ήρθαν για να μείνουν και να δημιουργήσουν εργαλεία σχεδιασμένα για την περιήγηση σε έναν νέο επαγγελματικό κόσμο.