Jimmy Athanasopoulos: Μιας άκρως ενδιαφέρουσα και ελπιδοφόρα εποχή ξεκινά για το «δικό μας» οικοσύστημα
Εσχάτως, διαβάζουμε θετικές ειδήσεις σχετικά με τις Ελληνικές νεοφυείς επιχειρήσεις. Η
νωπή κρίση που βίωσε η Ελλάδα φαίνεται να είναι η γενεσιουργός αιτία του ακμάζοντος Ελληνικού οικοσυστήματος startup ή τουλάχιστον το υπομόχλιο της. Αναδεικνύεται δε ως ένα θετικό παράγωγο του συμπιεσμένου από την δυσπραγία ανθρώπινου κεφαλαίου. Του πιο πολύτιμου δηλαδή κεφαλαίου μας.
Παράλληλα, πολύς λόγος γίνεται –και δικαίως– για το brain drain το οποίο στραγγίζει τα τελευταία χρόνια την χώρα από το αξιολογότερό της ανθρώπινο δυναμικό. Αλλά αν σκεφθούμε ότι διαχρονικά ο τόπος μας ασκούσε «παροχέτευση» πνεύματος και μοναδικότητας στα 4 σημεία του ορίζοντα και έτσι μεγαλουργούσε και μεταλαμπάδευε πολιτισμούς, –από τα χρόνια των μινωιτών και των μυκηναίων, τους μεγάλους αποικισμούς, τον Αλέξανδρο ύστερα και τους διαδόχους του, ως τα χρόνια τα βυζαντινά– θα δούμε ότι η “μαγιά” είναι τόσο δυνατή και εξακολουθητικά δονούμενη που ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΑΙ.
Οι Έλληνες που έφυγαν -που ένιωσαν την ανάγκη να φύγουν- αποτελούν πρέσβεις ήθους, γνώσης και ελληνικότητας. Μα πολλοί περισσότεροι, με την ίδια αξιοσύνη, μα με όνειρα που επέλεξαν να μη τα δουν αδιαχώριστα από τα χώματα που πατούν, τέκνα της ίδιας μαγιάς, είναι ακόμα εδώ και αγωνίζονται.
Τα δείγματα γραφής της τελευταίας διακυβέρνησης της χώρας έρχονται να πλαισιώσουν θετικά τις προσπάθειες αυτών που έμειναν, αυτών που δεν καταθέτουν τα όπλα, αυτών που δεν το βάζουν κάτω. Βλέπουμε επιτέλους εμπράγματες πρωτοβουλίες προστιθέμενης αξίας που θεσμοθετούνται στρατηγικά με ένα μόνο σκοπό: να στηρίξουν τις προσπάθειες ενός ευάλωτου οικοσυστήματος όσο ποτέ άλλοτε.
Η καινοτομία είναι το απότοκο της φαντασίας που συναντάται με την φιλοδοξία…όμως θα αποδεικνυόταν αδύνατη η δημιουργία καινοτομίας, αν όχι ουτοπικά ρομαντική, αν η επιζητούμενη καινοτομία δεν στηρίζεται με ένα νομικό πλαίσιο, με κίνητρα, με δομές άλλα προπαντός με βούληση. Ε, λοιπόν η συνταγή φαίνεται να ολοκληρώνεται επιτυχώς για να τεθούν οι βάσεις μιας νέας περιόδου. Μιας άκρως ενδιαφέρουσας και ελπιδοφόρας εποχής και για το «δικό μας» οικοσύστημα.
Αισιοδοξούμε λοιπόν ότι τα καλύτερα έρχονται και αυτό δεν είναι μια αμυδρή έκλαμψη, αντιθέτως, είναι κοινή πεποίθηση της μεγάλης πλειοψηφίας που δραστηριοποιείται στο συγκεκριμένο χώρο.
Στο bras de fer που διάγει η Ελλάδα, τούτη την μετεωρική και κρίσιμη περίοδο, όλοι μας πρέπει να καταβάλουμε δύναμη, να ωθήσουμε προς τα μπροστά, ώστε να γείρει το ματς θετικό για την πατρίδα. Ο αγώνας δεν πρέπει να χαθεί, και δεν θα χαθεί.
Η Ελληνίδα και ο Έλληνας μπορεί. Και το έχουμε δει με τα μάτια μας, πανταχόθεν!
