Με ένα ελαφρώς προβοκατόρικο άρθρο στον δικτυακό τόπο της The Telegraph o νεαρός συντάκτης κατακεραυνώνει τους επίσης νεαρούς επιχειρηματίες ότι βλέπουν την Startup σαν μια μοδάτη και «γκλάμορους» διαδικασία με στόχο όχι να εξελίξουν μια ιδέα και να πετύχουν επιχειρηματικά σε βάθος χρόνου, αλλά με στόχο το γρήγορο κέρδος.
Κατ’ αρχήν ο τίτλος του άρθρου είναι, όπως και να το δεις, υπερβολικός. «Ο τρόπος της Σίλικον Βάλεϊ» έχει διαφθείρει τους νέους Άγγλους (!) με πάνω από τους μισούς νέους στο Ηνωμένο Βασίλειο να θέλουν να ξεκινήσουν την δική τους επιχείρηση ακολουθώντας τις σειρήνες των Venture Capitalists που πετάνε χρήματα από το παράθυρο (!)
To άρθρο προχωρά ακόμα περισσότερο και αναφέρει ότι και τα επιχειρηματικά κεφάλαια έχουν πέσει θύματα αυτής της κουλτούρας των celebrity Startuppers μια και βλέπουν τους νέους επιχειρηματίες σαν τη μόνη λύση για να επενδύσουν.
Επίσης αναφέρεται ότι οι νέοι επιχειρηματίες θέλουν να «κάψουν» μεγάλα ποσά για marketing για να δοκιμαστεί η ιδέα τους στην αγορά γρήγορα, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια έρευνα αγοράς ή να λειτουργεί σωστά η ομάδα, η υπηρεσία ή το προϊόν με συνέπεια μόλις τελειώσουν τα χρήματα να τελειώνει και η Startup.
Και συνεχίζει το άρθρο, ότι ακόμα και να υπάρχει μια καινοτόμα ιδέα και μπορεί να γίνει το disrupt σε μια αγορά, οι νέοι επιχειρηματίες δεν έχουν στόχο να μεγαλώσουν την επιχείρηση σε βάθος χρόνου και να την κάνουν ένα νέο «facebook» για παράδειγμα, αλλά κοιτάνε πως θα την πουλήσουν για να κερδίσουν χρήματα.
Μπορεί το συγκεκριμένο άρθρο να έχει γραφτεί για να κάνει θόρυβο και κλικ αλλά πολλά σημεία σηκώνουν συζήτηση. Σίγουρα η νέα επιχειρηματικότητα δεν συμβαδίζει με την μακροχρόνια επένδυση, και δέσμευση των παλιότερων επιχειρηματιών στα δημιουργήματά τους και ούτε μπορεί φυσικά ένας 20 χρονος Startupper να έχει την εμπειρία ενός επιχειρηματία με 10ετή ή παραπάνω προϋπηρεσία.
Καλώς ή κακώς η κουλτούρα των Startups έτσι είναι, πρόκειται για επενδύσεις και προσπάθειες υψηλού ρίσκου, βασιζόμενες στις καινοτόμες ιδέες ταλαντούχων νέων, οι οποίοι καθοδηγούνται συνήθως από έμπειρους επαγγελματίες των VC με στόχο το γρήγορο κέρδος για όλες τις πλευρές, με το 80% των επενδύσεων να αποτυγχάνουν στα πρώτα 2-4 χρόνια. Αυτοί είναι οι όροι του παιχνιδιού, το δέχεσαι ή φεύγεις και δεν νομίζω ότι οι πιο μεγάλοι σε ηλικία και «σώφρονες» επιχειρηματίες δεν βρίσκουν χρήματα για την ιδέα τους (αν και αυτό ίσως να ισχύει για κάποιες επιλογές των VCs).
Αν έρθει η ανέλπιστη επιτυχία, πάντα θα υπάρχει ένας «Eric Schmidt» να πάρει τη θέση του πραγματικού CEO για να πάει εκεί που πρέπει την επιχείρηση.
Το μόνο σίγουρο όμως ότι οι νέοι επιχειρηματίες μαθαίνουν από την όλη προσπάθεια, και τις περισσότερες φορές μαθαίνουν μέσα από τις αποτυχίες τους, και γίνονται καλύτεροι και πιο έμπειροι για την επόμενη προσπάθεια.
Ε, και το νεαρό της ηλικίας τους δικαιολογεί τα χλιδάτα βραβεία, τα Starbucks και τους Mac…
