Τέσσερα workshops πάνω στην εκπαιδευτική καινοτομία διοργάνωσε τον Μάρτιο και τον Απρίλιο το Γαλλικό Ινστιτούτο σε συνεργασία με το Εργαστήριο ΠΟΙΩ, το Maker Space, του Δήμου Αθηναίων.
Το Maker Space είναι ένα σύγχρονο εργαστήριο εξοπλισμένο με μηχανήματα και ψηφιακά εργαλεία σχεδιασμού, εκτύπωσης και κατασκευής (laser-cutter, 3d printer, CNC router) που λειτουργεί με την επιστημονική επιμέλεια του Πολυτεχνείου Κρήτης, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Παιδικής Ηλικίας, Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης του Δήμου και τη ΔΑΕΜ ΑΕ.
Αποτελεί την πρώτη ανοιχτή δομή αυτού του είδους στην Ελλάδα με δράσεις, που βασίζονται στην do-it-yourself/do-it-together προσέγγιση, και υποστηρίζουν τη συνέργεια εκπαίδευσης και τεχνολογίας πέρα από την οθόνη του υπολογιστή.
Στόχος της συνεργασίας αυτής ήταν να δώσει την ευκαιρία σε μια καινοτόμο εκπαιδευτική
μεθοδολογία.
Για να γίνει αυτό, το Ινστιτούτο “επέλεξε” μία τάξη μαθητών από το Πρώτο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθηνών, η οποία εκπαιδεύτηκε στο MakerSpace και απέδειξε το πώς μπορεί η καινοτομία να λειτουργήσει στον τομέα της εκπαίδευσης. Μέσα από τέσσερα workshops, οι μαθητές έμαθαν να χρησιμοποιούν τεχνολογίες όπως η 3D εκτύπωση, ο προγραμματισμός και το lasercutting.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου εργαστηρίου, οι υπεύθυνοι του προγράμματος ρώτησαν τους μαθητές τι θα προτιμούσαν να δημιουργήσουν. Μερικοί από αυτούς μίλησαν για ένα τραπέζι πινγκ πονγκ, κάποιοι από αυτούς είπαν ότι θα ήθελαν να βάλουν στην τάξη έναν “σταθμό” παιχνιδιών. Μετά από μακρά συζήτηση, οι συμμετέχοντες αποφάσισαν ότι αυτό που πραγματικά χρειάζονταν, πριν από οτιδήποτε άλλο ήταν ένα καλύτερο θρανίο. Οι μαθητές ήταν πολύ απογοητευμένοι από τα θρανία τους, τα οποία θεωρούσαν μη χρήσιμα και απωθητικά. Κατά τη διάρκεια της “σύσκεψης” υπήρχε επίσης η ιδέα τα θρανία να γίνουν “ουδέτερα” ως προς το φύλο.
Στο δεύτερο εργαστήριο, το οποίο έλαβε χώρα στο Maker Space του Δήμου Αθηναίων στο Σεράφειο Συγκρότημα, οι μαθητές τελικά ανακάλυψαν τις τεχνολογίες στις οποίες μπορούσαν να βασιστούν για να αναπτύξουν το έργο. Χωρισμένοι σε μικρές ομάδες εργασίας, εναλλάσσονταν μεταξύ της εξερεύνησης όλων των εργαλείων του Maker Space και της ανάπτυξης του έργου τους. Ήταν στην πραγματικότητα πολύ πιο ενθουσιώδεις από ό,τι κατά την πρώτη συνεδρίαση, κατανοώντας πλέον τι θα μπορούσε να γίνει.
Κατά τη διάρκεια της τρίτης “συνεδρίας”, προέκυψαν διαφορετικές ιδέες από τις ομάδες που είχαν σχηματιστεί. Μία ομάδα πρότεινε το γραφείο να είναι πτυσσόμενο, μια άλλη να είναι διάφανο, φτιαγμένο από plexiglass για να “βλέπει” και να εκφράζει την προσωπικότητα του μαθητή, ενώ άλλοι μαθητές πρότειναν να ενσωματώσουν στο θρανίο ένα σύστημα που θα προειδοποιεί άλλους μαθητές ότι το γραφείο χρησιμοποιείται ήδη.
Στο τελευταίο εργαστήριο, οι μαθητές έκαναν μαθήματα προγραμματισμού προκειμένου να δημιουργήσουν αυτό το σύστημα.
Μετά το τέλος του προγράμματος, οι υπεύθυνοι ερευνητές του Maker Space προσάρμοσαν και συγχώνευσαν όλες τις ιδέες των ομάδων σε ένα project για τη δημιουργία του “ιδανικού μαθητικού θρανίου!”
