Ένα από τα πιο αστεία πράγματα που ακούς από μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους που μετανάστευσαν είναι το Ελληνικό DNA. Το περίφημο αυτό DNA, υποτίθεται πως ευθύνεται για την επιτυχία που συχνά οι Έλληνες σημειώνουν όταν φύγουν στο εξωτερικό.
Πράγματι, ο Έλληνας έχει μια τάση να διαπρέπει κυρίως έξω από την χώρα του και ο λόγος ενδεχομένως να είναι οι εργασιακές συνθήκες στις οποίες είμαστε μαθημένοι. Ο Έλληνας είναι συνηθισμένος στο δωδεκάωρο, την επιβολή ιεραρχίας και το hustling mentality, κάτι το οποίο εν τέλει τον διακρίνει σε πιο βατά – έως και vanilla – επαγγελματικά περιβάλλοντα όπως αυτό της Αγγλίας.
Αποδεχόμενος με μεγάλη χαρά την πρόσκληση του φίλου Γιάννη, ως ένας συμπατριώτης από το οικοσύστημα των startups, θα προσπαθήσω να βοηθήσω την Ελληνική κοινότητα, μοιραζόμενος ιστορίες από τις οποίες εξάγεται κάτι χρήσιμο, insights, συμβουλές για το πως να ‘’χακάρετε’’ το Λονδίνο. Από τότε που ξεκίνησα να εργάζομαι εκεί, πίστεψα και εγώ στο -κατά κάποιο τρόπο – ‘’ΕλληνικόDNA’’, θεωρώντας πως έχουμε όλο το απαραίτητο ταλέντο, και τις ικανότητες που χρειάζονται.
Η Ελλάδα είναι μια μικρή αγορά, που δεν μοιάζει σε τίποτα με άλλες Ευρωπαϊκές πόλεις σε πολλές μεγάλες βιομηχανίες όπως το τραπεζικό, της ακίνητης περιουσίας, το επενδυτικό, το retail και άλλα πολλά. Το μέγεθος της αγοράς μας σε συνδυασμό με την απουσία σημαντικών πολυεθνικών εταιριών, επηρεάζει δραστικά την ποιότητα των υπηρεσιών που λαμβάνουμε και αυτό με τη σειρά του, την συμπεριφορά μας και τις απαιτήσεις μας ως καταναλωτές.
Αυτό, κατά την γνώμη μου ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για την έλλειψη εμπορικής έμπνευσης για καινοτόμες ιδέες που μας διακρίνει τελευταίως και γι’ αυτό, θα προσπαθήσω να σας κάνω την Βρετανική startup / tech σκηνή λίγο πιο οικεία και να γίνουμε μέσα από αυτό καλύτεροι.
Δεν σας υπόσχομαι ότι αυτές οι 300-400 λέξεις ανά εβδομάδα θα έχουν πάντα το ίδιο φόρματ, γιατί αν το κάνω μπορεί να μην το τηρήσω. Αυτό όμως που σας υπόσχομαι είναι ότι θα παραμείνω πρακτικός, θα γράφω μόνο για ό,τι πραγματικά γνωρίζω και θα αποφύγω τις υπερβολές.
Ευχαριστώ πολύ τον αγαπητό Γιάννη Διονάτο και το Startupper.
Άγγελος Μουζακίτης
