Zoom: Οι εργαζόμενοι δεν δέχονται τον προ-πανδημίας τρόπο εργασίας

Ενώ η πανδημία ανέδειξε τη σημασία της εμπειρίας των εργαζομένων, η “Μεγάλη παραίτηση” απλώς την ενίσχυσε. Καθώς εκατομμύρια κυριολεκτικά καμένοι και δυσαρεστημένοι εργαζόμενοι εγκαταλείπουν τις δουλειές τους σε αναζήτηση σκοπού και πάθους, αυτό έθεσε ένα σημαντικό ερώτημα για το πότε η εργασία έγινε δυσβάσταχτη για πολλούς.

Το εργατικό δυναμικό δεν αποδέχεται πια τα προ-πανδημικά εργασιακά κατάλοιπα – αναμένουν μεγαλύτερη ευελιξία και αυτονομία όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν τον χρόνο τους και τον τόπο εργασίας τους, με αποτέλεσμα μια νέα εποχή εργασίας που ορίζεται από τη δυνατότητα των εργαζομένων να κάνουν την καλύτερη δυνατή δουλειά τους από οπουδήποτε.

Το φαινόμενο της «Μεγάλης Παραίτησης»

Στο μαζικό κύμα παραιτήσεων οι υπέρ-εργαζόμενοι και απογοητευμένοι εργαζόμενοι άρχισαν να εγκαταλείπουν τους σημερινούς τους ρόλους, με 4,4 εκατ. ανθρώπους να παραιτούνται από τη δουλειά τους μόνο τον Σεπτέμβριο του 2021. Παράλληλα, οι θέσεις εργασίας έγιναν περισσότερες από τους ανθρώπους, εν μέρει λόγω της νέας ζήτησης για ευελιξία.

Σύμφωνα με το Bloomberg, σχεδόν το 39% των εργαζομένων θα προτιμούσε να αφήσει τη δουλειά του εάν αυτή δεν του προσφέρει την ευέλικτη εργασία που απαιτεί πλέον, και ο αριθμός αυτός ανεβαίνει στο 49% για τους εργαζόμενους της γενιάς των Millennials και της Gen Z. Όσοι καλούνται να επιστρέψουν στα γραφεία, όπως και όσοι δεν αντλούν αξία ή έμπνευση πλέον με αυτές τις συνθήκες, μπορούν εύκολα να βρουν αλλού το εργασιακό περιβάλλον που προτιμούν.

Οι άνθρωποι θέλουν να προσαρμόζουν την μορφή εργασίας και το πρόγραμμά τους στις ανάγκες τους είτε πρόκειται για οικογενειακούς λόγους, είτε λόγω διαμονής σε απομακρυσμένες περιοχές όπου δεν υπάρχει συγκοινωνία, ή απλώς για να περνούν περισσότερο χρόνο στο σπίτι.

Η ευελιξία στο πού, το πότε και το πώς εργάζονται οι άνθρωποι είναι θεμελιώδης για την ανάπτυξη ενός επιθυμητού οργανισμού. Επομένως, οι ηγέτες θα πρέπει να προσαρμόζουν ανάλογα το στυλ διαχείρισης τους. Η επίβλεψη των υπαλλήλων στο γραφείο δεν είναι πλέον ο κανόνας, οπότε οι ηγέτες πρέπει να εστιάσουν στον τρόπο με τον οποίο οι εργαζόμενοι επιτυγχάνουν αποτελέσματα και συνεισφέρουν στο εργασιακό κομμάτι με ευελιξία.

Η εμπιστοσύνη στο εργατικό δυναμικό είναι απαραίτητη και οι επιχειρήσεις που καθιστούν την αμοιβαία αξιοπιστία θεμέλιο λίθο όχι μόνο θα προσλάβουν αλλά και θα διατηρήσουν τα κατάλληλα ταλέντα, ενώ όσες δεν το κάνουν θα αναμετρηθούν με νέες παραιτήσεις.

Τι πραγματικά σημαίνει (και πώς μοιάζει) η ευελιξία

Ποια είναι τα πραγματικά δομικά στοιχεία που συνθέτουν ένα επιτυχημένο εργασιακό περιβάλλον; Ένας κατευθυντήριος πυλώνας σε αυτό είναι το θετικό feedback των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να εργάζονται εκεί και να αισθάνονται καλά, ασφαλείς και επιτυχημένοι στην εξυπηρέτηση της πελατειακής βάσης και στην ανάπτυξη μιας επιχείρησης. Στην εποχή της ευελιξίας, η εργασία δεν ορίζεται πλέον ως ένας τόπος, αλλά ως ένας χώρος με διαδικασίες τεχνολογικά προσαρμοσμένες στις ανάγκες των εργαζομένων.

Αυτή η τεχνολογία δεν μπορεί όμως να είναι οποιαδήποτε λύση, οι εργαζόμενοι πρέπει να τη βρίσκουν ελκυστική και ευέλικτη. Ερωτήματα για το ποια τεχνολογία χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι περισσότερο, με τι αισθάνονται άνετα, τι είναι απαραίτητο για την επίτευξη του ιδανικού τρόπου εργασίας τους οφείλουν να απασχολούν τους υπεύθυνους.

Οι άνθρωποι θέλουν να είναι παραγωγικοί, και συνεπώς εναπόκειται στους ηγέτες το να παρέχουν εργαλεία που επιτρέπουν την αποτελεσματικότητα σε επαγγελματικό επίπεδο – άλλη μια βασική προϋπόθεση για τη διατήρηση των κατάλληλων εργαζόμενων.

Η ευρέως διαδεδομένη εξ αποστάσεως εργασία έχει αυξήσει τη συλλογική τεχνολογική παιδεία. Οι άνθρωποι γνωρίζουν με ποιο τρόπο λειτουργούν εργασιακά και τι τους είναι απαραίτητο. Μπορεί να μην είναι μια προσέγγιση που να ταιριάζει σε όλους αλλά υπάρχουν διαφορετικές λύσεις που μπορούν να προσαρμοστούν από κοινού για όλους αν εισακουστούν.