Η αντίστροφη μέτρηση της… απογείωσης του ελληνικού οικοσυστήματος
Σε αντίθεση με το 2019, η Ελλάδα πλέον έχει περισσότερα «εφόδια», ένα λεπτομερές και τεχνοκρατικό σχέδιο για την ανάπτυξη και ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για την προσέλκυση επενδύσεων.
Το τελευταίο τρίμηνο του 2019, ξένοι επενδυτές, επιχειρηματίες, αναλυτές και πολιτικοί, ανάμεσά τους και ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, έκαναν συνεχώς κολακευτικά σχόλια για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και την επικείμενη «αναπτυξιακή έκρηξη» της Ελλάδας. Μέχρι την τελευταία ημέρα του Δεκεμβρίου, όλοι στη χώρα μας θεωρούσαν ότι το κλίμα στις διεθνείς αγορές ήταν επιτέλους ευνοϊκό για τη χώρα μας και, το σημαντικότερο, πως ύστερα από μία δεκαετία σκληρής κριτικής, τεχνοκρατικών αξιολογήσεων και οικονομικής κρίσης, η εικόνα της Ελλάδας είχε αλλάξει.
Όχι μόνο σε επίπεδο αριθμών και δεικτών, αλλά ουσιαστικά – και μάλιστα σε πολλούς τομείς.
Εξαιτίας των μεταρρυθμίσεων, της αποτελεσματικής καταπολέμησης της γραφειοκρατίας και της αυστηρής τήρησης δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ, σε συνδυασμό με την προώθηση μιας διαφορετικής φιλοσοφίας υπέρ της επιχειρηματικότητας, η Ελλάδα στις αρχές του 2020 έδειχνε πιο έτοιμη από ποτέ για να κάνει το «μεγάλο άλμα» προόδου και ανάπτυξης.
Όμως, ακολούθησε η επέλαση της πανδημίας του κορωνοϊού, με το πρώτο «κύμα» να σαρώνει όλη την Ευρώπη και την αναμενόμενη «αναπτυξιακή έκρηξη» της Ελλάδας να μπαίνει αναγκαστικά σε κατάσταση… αναμονής.
Κι όμως, σχεδόν δύο χρόνια μετά την επιβεβαίωση από τις διεθνείς αγορές για τη δυνατότητα της Ελλάδας να μεταβληθεί σε κορυφαίο «επενδυτικό προορισμό» σε παγκόσμιο επίπεδο, η χώρα μας βρίσκεται πάλι στο ίδιο σημείο.
Ή σχεδόν στο ίδιο σημείο, με δεδομένο πως οι συνθήκες είναι αρκετά διαφορετικές, οι προκλήσεις μεγαλύτερες και ο «παράγοντας κορωνοϊός» έχει πλέον ενσωματωθεί στα σχέδια κυβερνήσεων και επενδυτών.
Σε αντίθεση με το 2019, η Ελλάδα πλέον έχει περισσότερα «εφόδια», ένα λεπτομερές και τεχνοκρατικό σχέδιο για την ανάπτυξη (το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0») και ένα ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για την προσέλκυση επενδύσεων, το οποίο θα συμπληρωθεί σύντομα με το νέο αναπτυξιακό νόμο.
Ταυτόχρονα, μέσα στην ίδια περίοδο πολυεθνικές (όπως η Pfizer, η Digital Realty και η Accenture), εμβληματικές εταιρείες (π.χ. η Tesla) και τεχνολογικοί κολοσσοί (ανάμεσά τους η Microsoft, η Amazon, η Cisco) έχουν προχωρήσει στην ανακοίνωση επενδύσεων ή σε άμεσες επενδύσεις.
Και δεν είναι μόνο τα δισεκατομμύρια από τις επενδύσεις ξένων εταιρειών και funds στην Ελλάδα ή τα 60 δισ. ευρώ από το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης. Θα πρέπει να τονιστεί ότι με την αξιοποίηση των κεφαλαίων για την προώθηση της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, η χώρα μας μπορεί να αποκτήσει επιτέλους ένα δυναμικό και ισχυρό οικοσύστημα που αντιπροσωπεύει πραγματικά τις δυνατότητες του ανθρωπίνου δυναμικού της χώρας, που τροφοδοτούσε τις τελευταίες δεκαετίες άλλες χώρες (μέρος του «brain drain»).
Σκεφτείτε απλώς πόσοι Έλληνες είναι συνιδρυτές ή υψηλόβαθμα στελέχη γνωστών ή επιτυχημένων Startups στη Γερμανία, τη Μεγ. Βρετανία ή τις ΗΠΑ και πόσο διαφορετική θα ήταν η ελληνική οικονομία από την παραμονή τους στη χώρα μας. Και ποια θα ήταν η επίδρασή τους στην ελληνική επιχειρηματικότητα και την απασχόληση γενικότερα. Έτσι, ταυτόχρονα με την αντίστροφη μέτρηση για την ολοκλήρωση της φετινής χρονιάς, έχει ξεκινήσει μία…διαφορετική για το 2022. Μία χρονιά που μπορεί να αποτελέσει ορόσημο για την ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας και να φέρει τη χώρα μας όχι στα επίπεδα του 2009, όπως πολλοί αρχικά έλεγαν, αλλά να κάνει ένα «άλμα στο μέλλον» με βάση τα δεδομένα της ψηφιακής οικονομίας και τις διεθνείς τάσεις.
