Με αφορμή το Hackathon της Eurobank η Δρ. Μαρία Μπουντρογιάννη μίλησε την Παρασκευή που μας πέρασε σε ομάδες του egg, κυρίως αποφοίτους. Για άλλη μια φορά ντράπηκα για αυτά που συμβαίνουν στην χώρα μας, αλλά από την άλλη όμως διαισθάνομαι ότι υπάρχει μια, μικρή έστω, περίπτωση η “επανάσταση” να αρχίσει από τις Startups…
Η Μαρία Μπουντρογιάννη είναι πρύτανης του G. Raymond Chang School of Continuing Education (Σχολή Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης) του Πανεπιστημίου Ryerson του Τορόντο και πρώην υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής του Οντάριο, γεννημένη στον Καναδά με καταγωγή από τα Χανιά.
Όχι μόνο μιλάει πολύ καλά τα Ελληνικά αλλά δυστυχώς και ευτυχώς ταυτόχρονα, έχει μια ξεκάθαρη εικόνα τι συμβαίνει στην Ελλάδα στον ακαδημαϊκό και πολιτικό – κρατικό χώρο.
Ενώ προφανώς αναγνωρίζει την ποιότητα του ανθρώπινου επιστημονικού δυναμικού και τις νησίδες καινοτομίας που υπάρχουν διάσπαρτες στον ακαδημαϊκό και ερευνητικό χώρο, ωστόσο το πλέγμα αναξιοκρατίας, γραφειοκρατίας και διαφθοράς δεν αφήνει τις ομάδες αυτές να αναπτυχθούν, χαρακτηρίζοντας ακόμα την χώρα μας ως “Scary Business”.
Στάθηκε πολλές φορές στον απαράδεκτο νόμο περί ευθύνης υπουργών που έχουμε στη χώρα μας, ο οποίος εξασφαλίζει την ατιμωρησία σε μεγάλο βαθμό και δίνει “δικαιώματα παρεκτροπών” σε άλλους, στα όρια του νόμου. Όπως ειπώθηκε, προφανώς υπάρχει διαφθορά σε όλο τον κόσμο, αλλά πρέπει να υπάρχει παράλληλα και το αυστηρότατο νομικό πλαίσιο που να μην αφήνει περιθώρια.
Αναφέρθηκε επίσης σε μια περίπτωση καθηγητή πανεπιστημίου στην Ελλάδα όπου στη πρόσκληση που απεύθυνε σε φοιτητές του τμήματος να μεταβούν στον Καναδά για εκπαίδευση, η απάντηση ήταν ότι θα πρέπει οι καθηγητές να πάνε στον Καναδά και να “μεταλαμπαδεύσουν” αυτά που θα μάθουν στους φοιτητές τους!
Φυσικά και οι καθηγητές, ακόμα και οι πρυτάνεις, θα πρέπει να βρίσκονται σε μια συνεχή φάση μάθησης, μια και τα πάντα γύρω μας αλλάζουν ταχύτατα, (και η ίδια όπως μας ανέφερε έδωσε εξετάσεις για μια ειδίκευση πριν έρθει Ελλάδα), αλλά όλοι αντιλαμβανόμαστε τι συμβαίνει στα Πανεπιστήμιά μας με αρκετές (καλές) εξαιρέσεις βέβαια.
Σε μια ερώτηση από το κοινό για το αν συστήνει οι ομάδες να “ακολουθήσουν την επιχείρησή” τους στο εξωτερικό η απάντηση από τη Μαρία Μπουντρογιάννη ήταν ότι η τεχνολογία επιτρέπει το “τρέξιμο” των επιχειρήσεων από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και στάθηκε στο εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον και ειδικά στον καιρό της χώρας μας.
Δεν γίνεται να φύγουμε όλοι από την Ελλάδα για τα κακώς κείμενα του κράτους και της εκπαίδευσης! Ίσως με τη πίεση που μπορούμε να ασκήσουμε όλοι, από το μέρος και τη θέση που βρισκόμαστε, να καταφέρουμε να πιέσουμε το σύστημα για αλλαγή αλλά και με αφορμή την τεράστια δυναμική που αποκτά το “κίνημα των Startups” σε όλο τον κόσμο, σε διάφορα επίπεδα.
Ακόμα και οι λεγόμενοι Millennials οι οποίοι αναλαμβάνουν σιγα-σιγα τα ηνία των μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων από την προηγούμενη γενιά μπορούν να έχουν σημαντικό ρόλο.
Το αν θα το καταφέρουμε θα το δείξει ο χρόνος και σχετικά σύντομα μάλιστα…
