Η Soul Machines δημιουργεί ψηφιακούς υπαλλήλους για το metaverse
Πρόκειται για ψηφιακούς βοηθούς που θα εξυπηρετούν τα άτομα σε διάφορες εργασίες.
Το metaverse φαίνεται ακόμη σαν ένα μακρινό όνειρο που ταιριάζει πιο πολύ στις σελίδες κάποιου δυστοπικού μυθιστορήματος. Κάποιοι όμως προσπαθούν ήδη να εξαργυρώσουν την ιδέα, παρέχοντας και ψηφιακό εργασιακό δυναμικό γι’ αυτό.
Η Soul Machines, μια εταιρεία με έδρα τη Νέα Ζηλανδία, σχεδιάζει ψηφιακούς ανθρώπους με τεχνητή νοημοσύνη για την εξυπηρέτηση πελατών, διαφημιστικά βίντεο και εκπαίδευση. Ωστόσο, η εταιρεία έχει επίσης το βλέμμα της στραμμένο στο μέλλον με τον συνιδρυτή Greg Cross να λέει ότι σχεδιάζει να δημιουργήσει ένα “ψηφιακό εργατικό δυναμικό” για ένα πιθανό metaverse, σύμφωνα με το The Verge.
Ο Cross αναφέρθηκε στις διαφορετικές “personas” που υιοθετούν οι πραγματικοί άνθρωποι ανάλογα με το περιβάλλον και τις συγκυρίες του είτε πρόκειται για δουλειά ή για εξωτερική ψυχαγωγία, μιλώντας για την διευκόλυνση του σκοπού αυτού δημιουργώντας τέτοιες κατασκευές.
Άνθρωποι OS 2.0
Οι ψηφιακοί άνθρωποι της Soul Machines τρέχουν σε ένα σύστημα που ονομάζεται Humans OS 2.0. Πρόκειται για μια “Αυτόνομη Πλατφόρμα Κινουμένων Σχεδίων” με ψηφιακό εγκέφαλο που επιτρέπει στην Al να μαθαίνει από τις αλληλεπιδράσεις της με πραγματικούς ανθρώπους, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας.
Στην πλατφόρμα, διατίθεται βίντεο με το λειτουργικό σύστημα σε δράση και διάφορες κατηγορίες από real estate μέχρι υγειονομική φροντίδα είναι αυτές που επιτελούν τα ψηφιακά άτομα.
Ο Cross ελπίζει ότι η AI θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τις μελλοντικές ανάγκες των ανθρώπων, εντός και εκτός του metaverse, μέχρι και να τους αντιγράψει, δημιουργώντας μια εικονική εκδοχή του εαυτού τους ή πολλαπλές δυνητικές βερσιόν του.
Συγκεκριμένα, τα αντίγραφα τους θα μπορούν να βγουν έξω και να κάνουν πράγματα για τους ίδιους, αποβαίνοντας κερδοφόρα τόσο για τους πολίτες όσο και για τις δουλειές τους, εξοικονομώντας τους χρόνο για να απασχοληθούν με κάτι άλλο, ενδεχομένως πιο διασκεδαστικό.
Ηθικό δίλημμα
Η δημιουργία ψηφιακών ανθρώπων που θα έχουν την ικανότητα να μαθαίνουν με μοναδικό σκοπό να εργάζονται για πραγματικούς ανθρώπους εγείρει ένα σωρό ζητήματα.
Κατ’ αρχάς δεν μπορούν να αντικαταστήσουν πλήρως τους αληθινούς ανθρώπους δεδομένου ότι η επιστήμη γνωρίζει ελάχιστα πράγματα για τον ανθρώπινο εγκέφαλο και επομένως δεν γίνεται εκ των πραγμάτων να ενσωματώσει λειτουργίες που τα ίδια τα άτομα δεν έχουν ακόμη ανακαλύψει πως προβλέπονται, πόσο μάλλον να τους ξεπεράσει σε διαύγεια.
Εξάλλου, αν αυτοί οι ψηφιακοί άνθρωποι είναι όντως ευφυείς -όσο τεχνητοί κι αν είναι- το να εργάζονται για τους ανθρώπους θα έμοιαζε περισσότερο με μια μορφή δουλείας ή μισθωτής εργασίας, ειδικά αν η τεχνολογική πρόοδος τους κάνει πιο μεθοδικούς με την πάροδο του χρόνου.
Θα μπορούσε επίσης να επιφέρει ακούσια μια νέα ταξική δομή ανθρώπων τεχνητής νοημοσύνης. Η τεχνολογία πάντα χρησιμοποιούνταν για να γίνουν τα αδύνατα δυνατά, είτε αφορά κάτι θετικό είτε όχι, αποτελώντας τελικά μια αντανάκλαση της ανθρώπινης κατάστασης.
