Η καινοτομία εκτός από μόδα είναι και κερδοφόρα

Οι περισσότεροι άνθρωποι όταν ακούνε τη λέξη «καινοτομία» σκέφτονται αυθόρμητα ότι αφορά σε κάποια τεχνολογική, κυρίως, διάσταση ενός (νέου) προϊόντος ή υπηρεσίας, προερχόμενη συχνά από πολυετή έρευνα και ανάπτυξη που διεξήγαγαν επιστήμονες των λεγόμενων «τεχνολογικών κλάδων».

Η εντύπωση αυτή οφείλεται στο ότι η επίδραση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) σε όλους τους τομείς λειτουργίας της κοινωνίας, είναι καταλυτική και αδιαμφισβήτητη.

Ο αναπόφευκτος ψηφιακός μετασχηματισμός πολλών παραδοσιακών κλάδων της οικονομίας, ο οποίος επιταχύνθηκε περαιτέρω λόγω Covid-19, προβάλει ως ακαδημαϊκές σπουδές και επαγγελματικές δεξιότητες «του αύριο» αυτές που σχετίζονται με την Πληροφορική και γύρω από αυτή. Αυτό με τη σειρά του δημιουργεί μια ισχυρή τάση σύστασης επιχειρηματικών ομάδων και νεοφυών εταιρειών που εστιάζουν στην τεχνολογία ως την «προφανή» επιλογή επιχειρηματικού μοντέλου για μια επιτυχημένη καινοτομική δραστηριότητα. Είναι όμως και η μόνη επιλογή;

Σε ένα νέο περιβάλλον πολύ – και δια-κλαδικών συνεργασιών, όπου μπορούν να συνδυαστούν η ανάπτυξη ψηφιακών εφαρμογών, η παροχή διαδικτυακών υπηρεσιών και η διαχείριση μεγάλων δεδομένων με εικαστικές τέχνες, κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες, οπτικοακουστικές παραγωγές και άλλους τομείς, έχουμε ως αποτέλεσμα την ανάδειξη μια εξόχως καινοτόμου και δημιουργικής βιομηχανίας, αυτής του περιεχομένου (content). Αν και η παραγωγή περιεχομένου έχει σαφώς ωφεληθεί από την τεχνολογία σε όλα τα στάδια, από το σχεδιασμό αξιοποιώντας σύγχρονα υπολογιστικά εργαλεία μέχρι τη διανομή (π.χ. On-line Streaming), δεν παύει να αποτελεί μια μορφή τέχνης και, μάλιστα, όλο και περισσότερο διαδραστικής. Κατά συνέπεια, τα επιτυχημένα προϊόντα δεν χαρακτηρίζονται μόνο από τεχνολογικές καινοτομίες αλλά και από την δημιουργικότητα, την αφήγηση και το σχεδιασμό – το «δημιουργικό ταλέντο».

Η ραγδαία αύξηση παραγωγής και κατανάλωσης δημιουργικού περιεχομένου εν μέσω της πανδημίας και των lockdown είναι ενδεικτική: οι συνδρομητικές υπηρεσίες τηλεοπτικών εκπομπών και ταινιών τύπου Netflix και Διαδικτυακών Παιχνιδιών (Games) τύπου Steam, είδαν τις πωλήσεις τους να εκτινάσσονται μέσα στο 2020. Ειδικότερα, η ανάπτυξη διαδικτυακών παιχνιδιών αποτελεί έναν εξόχως αναπτυσσόμενο οικονομικό κλάδο του οποίου τα προϊόντα βρίσκουν εφαρμογές σε αρκετούς τομείς και πέραν της ψυχαγωγίας όπως για παράδειγμα στην εκπαίδευση, στη διαφήμιση, στην ιατρική, στις προσομοιώσεις, στην προώθηση του πολιτισμού, στην επιλογή και ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, κ.α.

Σύμφωνα με την εταιρεία αναλύσεων NewZoo, ο κλάδος των ψηφιακών παιχνιδιών το 2020 εκτιμάται ότι έφτασε σε πωλήσεις τα 180 δισ. ευρώ (μέγεθος πολλαπλάσιο του τζίρου της κινηματογραφικής βιομηχανίας και της μουσικής βιομηχανίας μαζί), με πρόβλεψη για αύξηση στα 220 δισ. ευρώ έως το 2023.

Τα ψηφιακά κανάλια και οι δικτυακές πλατφόρμες διανομής των προϊόντων καθιστούν πλέον την διανομή περιεχομένου σε διεθνές επίπεδο (και άρα σε μεγαλύτερη αγορά) πολύ πιο εύκολη και προσιτή για Startup επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα με μικρότερα κεφάλαια (επιπέδου «σποράς» – Seed Capital) να είναι εφικτή η ανάπτυξη βιώσιμων εταιρειών. Αυτό όμως που έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι ότι η ανάπτυξη περιεχομένου παρέχει σημαντικές ευκαιρίες απασχόλησης και επιχειρηματικής δραστηριοποίησης σε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα δεξιοτήτων από τις ΤΠΕ, όπως σχεδιαστές, σεναριογράφους, ψυχολόγους, γλωσσολόγους, φωτογράφους, παραγωγούς μουσικής, και άλλους εκπροσώπους δημιουργικών κλάδων.

Βιώνουμε πλέον την εποχή της επανάστασης του ψηφιακού περιεχομένου, όπου η καινοτομία αποκτά ευρύτερο και πιο συμμετοχικό χαρακτήρα. Ιδού «Πεδίο δόξης λαμπρόν» για τους Έλληνες Startuppers!