Το Βερολίνο, εδώ και αρκετά χρόνια, έχει μεταμορφωθεί σε ένα λίκνο πνευματικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας, προσελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες από ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίοι κατακλύζουν τα μουσεία, τις όπερες, τις γκαλερί και τους διάφορους άλλους πολιτιστικούς χώρους της πόλης.
Το περιβάλλον αυτό, μοιραία, οδήγησε και στην ανάπτυξη ενός επιχειρηματικού / επενδυτικού οικοσυστήματος, το οποίο η γερμανική πρωτεύουσα έχει «αγκαλιάσει», στηρίζοντας τις δραστηριότητες των νεοφυών επιχειρήσεων και παρέχοντας το απαραίτητο υπόβαθρο για την περαιτέρω ανάπτυξη τους.
Ο «παλμός» που εκπέμπει το Βερολίνο είναι σταθερός και ασταμάτητος … ή μήπως όχι; Την απάντηση, στην ερώτηση αυτή, επιχειρούν να δώσει η ηλεκτρονική έκδοση των New York Times.
Φαίνεται πως λίγη από αυτή τη λάμψη και την εντυπωσιακή κοσμοσυρροή, ζήλεψε και η πόλη των Βρυξελλών, η πρωτεύουσα του Βελγίου και ταυτόχρονα το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας.
Οι Βρυξέλλες ως διοικητικό κέντρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιας από τις μεγαλύτερες οικονομικές οντότητες στον κόσμο, με περισσότερους από 500 εκατομμύρια κατοίκους, ήταν πάντα μία πόλη συνυφασμένη με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις – ένας καθεστώς το οποίο σιγά – σιγά αλλάζει και «μπολιάζεται» με καλλιτεχνικές, επιχειρηματικές και πολιτισμικές ενέργειες.
Οι Βρυξέλλες αλλάζουν και διεκδικούν επάξια πλέον τον τίτλο του «Νέου Βερολίνου», καθώς όλο και περισσότεροι σχεδιαστές, γραφίστες, φωτογράφοι αλλά και επιχειρηματίες μεταφέρουν τις δραστηριότητες τους στην πόλη που «θυμίζει το Παρίσι αλλά κινείται και αναπνέει με πιο χαλαρούς ρυθμούς».
Οι νέες επενδυτικές τάσεις έχουν βοηθήσει σημαντικά στην αναζωογόνηση αρκετών επιχειρηματικών κλάδων, στην εξέλιξη των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, στη δημιουργία νέων πολυπολιτισμικών χώρων εστίασης και ψυχαγωγίας, καθώς και στην οργάνωση αναρίθμητων εκδηλώσεων, σε γκαλερί, σε θέατρα, σε ανοιχτούς δημόσιους χώρους.
Επιχειρήσεις όπως το Hôtel des Galeries (ξενοδοχείο/εστιατόριο), το οποίο βρίσκεται στην στοά Galeries Royales Saint-Hubert και ανοίγει την πόρτα του σε πολλούς από τους 6 εκατομμύρια επισκέπτες του εμπορικού αυτού δρόμου, το Takumi, το «Japan-Oriented» εστιατόριο των Alexis και Arnaud Mestdag του οποίου οι μοναδικές συνταγές μεταφέρουν τους επισκέπτες του στην «καρδιά» του Τόκιο, το Frit Flagey, με τις τραγανές τηγανητές πατάτες και τις μοναδικές σως μαγιονέζας / τομάτας / πιπεριάς, τα Stijl και Kure, καταστήματα ρούχων όπου το σύγχρονο αρχιτεκτονικό design συναντά τα εξαιρετικά υφάσματα και τα τολμηρά χρώματα, το Hunting and Collecting, ένα «concept» κατάστημα ρούχων / γκαλέρι όπου μπορεί κανείς να βρει από avant-garde ενδύματα μέχρι streetwear αλλά και η Office Baroque, μία γκαλερί άρρηκτα συνδεδεμένη στο κίνημα του Μοντερνισμού, αποτελούν κάποια από τα σημεία ενδιαφέροντος της πόλης, τα οποία συνεχώς πληθαίνουν.
Σύμφωνα με την Isabelle Thiltgès (γλύπτρια), η οποία έζησε και εργάστηκε στη Γαλλία για 30 χρόνια και στη συνέχεια επέστρεψε στο Βέλγιο – από όπου και κατάγεται, η πόλη των Βρυξελλών μπορεί να μην είναι τόσο δραστήρια (όπως είναι το Λονδίνο και το Παρίσι) αλλά σίγουρα διαθέτει έναν διαφορετικό αέρα, βοηθώντας τους νέους καλλιτέχνες να εκφραστούν, τους νέους επιχειρηματίες να εξελιχθούν και τους επισκέπτες της να αφεθούν, ανακαλύπτοντας συνεχώς νέες πτυχές της.
