Νεοφυής επιχειρηματικότητα, όταν η αρχή δεν είναι το ήμισυ του παντός

Του Κωνσταντίνου Καλογήρου

Οι ενασχολούμενοι με τα θέματα της νεοφυούς επιχειρηματικότητας ερχόμαστε τακτικά σε επαφή με τα «μυαλά του γκαράζ» (σύμφωνα με το μυθικό παράδειγμα της ανάδειξης της Apple σε μια παγκόσμια επιχειρηματική δύναμη που ξεκίνησε κυριολεκτικά σαν ιδέα μέσα στο γκαράζ του σπιτιού ενός από τους δύο Steves, Jobs και Wozniak).

Ενώ όμως μια ιδέα και η πρωτότυπη δοκιμή της μπορεί να δείχνουν συναρπαστικά, τι είναι αυτό που στη συνέχεια προσγειώνει τα «μυαλά του γκαράζ» στη σκληρή πραγματικότητα της πραγματικής επιχειρηματικής επιτυχίας; Η απάντηση σε αυτό είναι οι σκληρές και ανελαστικές απαιτήσεις της μεταμόρφωσης της χρυσαλίδας σε πεταλούδα που θα ανοίξει τα φτερά της στο επιχειρηματικό στερέωμα.

Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι πράγματι υπάρχει μια καλή ιδέα που έχει τεκμηριωμένα ενδιαφέρον να αναπτυχθεί σε επιχειρηματική δραστηριότητα γιατί πολλές φορές αυτό δεν είναι δεδομένο, υπάρχουν 3 σημαντικές διαστάσεις που παίζουν ρόλο σε αυτή τη διαδικασία της «μεταμόρφωσης».

Καταρχήν η ιδιοσυγκρασία και η ανθεκτικότητα του ή των δημιουργών της ιδέας θα πρέπει να επιτρέπουν την ανταπόκριση σε όλες τις δυσκολίες, αντιξοότητες και πειρασμούς που εμπεριέχονται στη διαδρομή της εξέλιξης από νεοφυές σχήμα σε πραγματική επιχείρηση. Συγκρούσεις προσωπικοτήτων, υπέρμετρες φιλοδοξίες ή αντίθετα υποτονικές / εσωστρεφείς συμπεριφορές είναι πολύ εύκολο να αποσυντονίσουν / εκτρέψουν το σχήμα από την πορεία του.

Δεύτερον, η διαθεσιμότητα των αναγκαίων ιδιωτικών πόρων οι οποίοι δεν είναι μόνο οι προφανείς (χρηματοδότηση) αλλά τις περισσότερες φορές μπορεί να περιλαμβάνουν πρόσθετη τεχνογνωσία, πρόσβαση σε κατάλληλες αγορές κλπ θα πρέπει να εξασφαλιστεί στα κρίσιμα χρονικά στάδια της εξέλιξης του σχήματος ώστε να αναπτύσσεται η αναγκαία «ταχύτητα διαφυγής» από το ένα στάδιο στο επόμενο.

Τρίτον, το «κράτος» το οποίο πρέπει να φροντίσει για όλο εκείνο το ρυθμιστικό πλαίσιο που δεν απογοητεύει / επιβραδύνει αλλά ενθαρρύνει / επιταχύνει την ανάπτυξη της νέας επιχειρηματικότητας και αυτό δεν πρέπει να περιορίζεται σε εξαγγελίες ή σημειακές παρεμβάσεις αλλά να περιλαμβάνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο που ρυθμίζει τον τρόπο με τον οποίο συμβάλουν όλες οι συναρμόδιες πλευρές για το σκοπό αυτό, που δεν είναι λίγες, όπως για παράδειγμα: παιδεία, έρευνα, αδειοδοτήσεις, φορολογία, οικονομικά κίνητρα και πόροι αλλά και ειδικότερα ζητήματα που μπορεί να αφορούν σε συγκεκριμένους τομείς ανάπτυξης νέων επιχειρήσεων με βάση εθνικές στρατηγικές.

Οι τρόποι με τους οποίους μπορεί κανείς να συμβάλει στα παραπάνω είναι πολλοί και διαφορετικοί και εξαρτώνται και από το ρόλο του αλλά και από τη διάσταση στην οποία εντοπίζονται οι περισσότερες ανάγκες σε συνάρτηση με το βαθμό επιρροής του ενδιαφερόμενου να συμβάλει.

Το σίγουρο είναι ότι η Ελλάδα έχει μπει εδώ και λίγο καιρό σε ένα νέο σημαντικό κεφάλαιο εξέλιξης της και η νεοφυής επιχειρηματικότητα σωστά υποστηριζόμενη μπορεί να αποτελέσει όχι μόνο πεδίο καταγραφής μερικών “success stories” όπως έως τώρα, αλλά ένα μοχλό συνολικής οικονομικής και όχι μόνο ανάπτυξης για τη χώρα.

Ο Κωνσταντίνος Καλογήρου είναι Senior Director και μέλος ΔΣ της PLANET, ηγείται της Μονάδας Μεγάλων Επιχειρήσεων. Διαθέτει εκτεταμένη επαγγελματική εμπειρία άνω των 30 ετών σε θέματα Στρατηγικού & Επιχειρηματικού Σχεδιασμού, Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών, Οργανωτικού Σχεδιασμού & Ανασχεδιασμού Επιχειρησιακών Λειτουργιών, Διοίκησης Πληροφοριακών Συστημάτων, Χρηματοοικονομικής Διοίκησης και Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού. Έχει διευθύνει έργα σε ευρύ φάσμα κλάδων, όπως Τραπεζών, Ενέργειας, Μεταφορών, Κατασκευών, Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Άμυνας, Εμπορίου & Βιομηχανίας, Τουρισμού & Αναψυχής. Είναι κάτοχος πτυχίων B.Sc. στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και MBA.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στο Startupper Mag #39