Μία από τις ατάκες που με έχουν σημαδέψει από την εποχή που φοιτούσα στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ήταν αυτή του αείμνηστου Σοφιανού Χρυσοστομίδη, διευθυντή για πολλά χρόνια της Αυγής.
«Le public est toujours ignorant» έλεγε ο γαλλομαθής Χρυσοστομίδης, το οποίο μεταφράζεται ως «το κοινό είναι πάντα αδαές». Τι εννοούσε; Πολύ απλά, ότι όταν γράφεις ένα άρθρο θα πρέπει να λαμβάνεις υπόψιν σου ότι ο αναγνώστης του δεν ξέρει αυτά που γνωρίζεις εσύ και είναι απαραίτητο να εξηγείς τα πάντα. Αυτή η αρχή θεωρώ ότι ισχύει και όταν κάνει κάποιος μία παρουσίαση. Ειδικά όταν μιλάμε για Startups. Γιατί πολύ απλά, το κοινό ή – και αυτό είναι πιο σημαντικό – οι πιθανοί επενδυτές δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζουν το αντικείμενο της δραστηριότητας της εταιρείας σου ή τα δεδομένα της αγοράς στην οποία κινείται το Startup που έχεις δημιουργήσει.
Η προσωπική μου άποψη, η οποία έχει διαμορφωθεί μετά από αρκετά χρόνια που παρακολουθώ την Ελληνική Startup Σκηνή, είναι πως οι ελληνικές εταιρείες έχουν σημαντικό πρόβλημα με το θέμα της παρουσίασης. Έχω ακούσει δεκάδες παρουσιάσεις που ειλικρινά δεν κατάλαβα τι ακριβώς κάνει το Startup που παρουσιάστηκε, που δεν μπορώ να κατανοήσω ποιος είναι ο στόχος του ή ακόμη και ποια είναι η αγορά στην οποία απευθύνεται. Ενδεχομένως να πει κανείς ότι το πρόβλημα είναι δικό μου, ότι δεν είμαι αρκετά έξυπνος για να καταλάβω τι μου παρουσιάστηκε. Και έχω ακούσει από ιδρυτή startup μετά από παρουσίαση σε στελέχη από μεγάλα επενδυτικά funds του εξωτερικού να μου δηλώνει ότι «δεν καταλαβαίνουν τι τους λέω». Μόνο που το πρόβλημα δεν είναι του ακροατηρίου αλλά του παρουσιαστή. Γιατί αν ο επενδυτής ή ο πελάτης δεν καταλαβαίνει τι του λες, πως περιμένεις να επενδύσει σε εσένα ή να αγοράσει / χρησιμοποιήσει το προϊόν / λύση σου;
Υπάρχουν, βέβαια, και δικαιολογίες. Η παρουσίαση είναι μία «τέχνη» που δεν διδάσκεται στα ελληνικά πανεπιστήμια. Επιπλέον, οι Έλληνες έχουμε την τάση – ας το παραδεχτούμε επιτέλους – ότι γνωρίζουμε τα πάντα και ότι είναι λάθος να παραδεχθούμε ότι δεν καταλάβαμε τι μας παρουσιάστηκε. Και πολλές φορές κάνουμε όχι απλά ότι καταλάβαμε αλλά και ότι είμαστε ενθουσιασμένοι με το project που μας παρουσιάστηκε. Λάθος, πολύ μεγάλο λάθος.
Επίσης, οφείλω να επισημάνω ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο μέσα σε 5 λεπτά που έχει για να κάνει pitch ο εκπρόσωπος ενός startup να παρουσιάσει ολοκληρωμένα την ιδέα και τους στόχους του. Όμως, αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο. Και αυτή είναι και η δυσκολία του pitching. Πρέπει να επιλέξεις τι θα πεις και πως θα το πεις ώστε να είναι εύκολα κατανοητό και ταυτόχρονα να είναι έτσι δομημένο ώστε να προκαλέσει εντύπωση και περιέργεια. Οι καλύτερες παρουσιάσεις είναι αυτές που έχουν ως επακόλουθο έναν «βομβαρδισμό» ερωτήσεων. Αρκεί η πρώτη ερώτηση να μην είναι κάτι του στυλ «τι ακριβώς κάνετε;». Γιατί σε αυτή την περίπτωση, το παιχνίδι έχει χαθεί.
Δεν είναι κακό να προβάρεις την παρουσίαση που θες να κάνεις. Και δεν είναι ακόμη περισσότερο κακό να κάνεις μία πρόβα μπροστά σε 2-3 φίλους. Κατά προτίμηση κιόλας ανθρώπους που δεν είναι μπλεγμένοι στο project σου. Και να τους ζητήσεις να είναι ειλικρινείς μαζί σου. Μόνο έτσι θα καταλάβεις τελικώς αν αυτό που παρουσιάζεις γίνεται και κατανοητό. Και μόνο έτσι θα μπορέσεις να πείσεις και το ακροατήριο σου ότι αυτό που έχεις σκεφτεί και υλοποιείς – ή θες να υλοποιήσεις – είναι κάτι με το οποίο αξίζει να ασχοληθεί κανείς…
