Είναι ορισμένες φορές που είσαι σε μία εκδήλωση με θετικά μηνύματα για την επιχειρηματικότητα που βλέπεις ξαφνικά κάτι και αρχίζεις να αναρωτιέσαι δύο και τρεις φορές για το που πάμε ως χώρα.
Αυτό έπαθα πριν από μερικές ημέρες στην παρουσίαση του προγράμματος επιχειρησιακής ανάπτυξης που υλοποιεί ο ΟΠΑΠ με στόχο να βοηθήσει περίπου 20 επιχειρήσεις να κάνουν το επόμενο βήμα τους.
Η προσπάθεια είναι σαφώς ενδιαφέρουσα, όπως ήταν, όμως, και μία διαφάνεια από την παρουσίαση του Χάρη Μακρυνιώτη, γενικού διευθυντή της Endeavor Greece, η οποία και συνεργάζεται με τον ΟΠΑΠ για το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Τι ανέφερε η συγκεκριμένη διαφάνεια; Πολύ απλά, ότι από τις 28.615 νέες εταιρείες που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα το 2016 μόλις οι περίπου 3.000 είναι εστιασμένες σε αναπτυξιακούς τομείς, μόλις οι περίπου 300 δείχνουν ισχυρή προοπτική ανάπτυξης και μόλις 30 χαρακτηρίζονται ως δυναμικά αναπτυσσόμενες!
Αν θέλει κάποιος να εμβαθύνει στο θέμα, είναι μάλλον προφανές ότι θα καταλήξει ότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των νέων επιχειρήσεων είναι στο χώρο της εστίασης και του λιανεμπορίου. Δηλαδή, κλάδους που έχουν δεχθεί ισχυρά πλήγματα από την οικονομική κρίση. Και δεν χρειάζεται να δει κανείς τα σχετικά δημοσιεύματα. Αρκεί να κάνει μία βόλτα σε πάλαι πότε ακμάζουσες εμπορικές περιοχές της Αθήνας αλλά όλων των αστικών κέντρων της χώρας και να δει πόσα καταστήματα είναι κλειστά. Όμως, αυτό δεν πτοεί τους Έλληνες που προτιμούν τον εύκολο δρόμο του να ανοίξουν ένα καφέ ή ένα εστιατόριο από τον πιο δύσκολο που είναι να ψάξεις λίγο παραπάνω τι μπορείς να κάνεις.
Σαφώς, δεν μπορούν όλοι να δημιουργήσουν μία επιχείρηση που θα παράγει καινοτόμα προϊόντα και λύσεις. Σαφώς και χρειάζονται και νέα καφέ ή νέα καταστήματα με ρούχα. Αλλά μήπως φθάνουμε στα όρια της υπερβολής; Τα παθήματα της οικονομικής κρίσης δεν μας έχουν γίνει μάθημα; Αυτό είναι το ερώτημα που με απασχολεί.
Έχω ξαναγράψει ότι πιστεύω πως ο αριθμός των ελληνικών Startups, ήτοι εταιρειών που προσπαθούν να καινοτομήσουν ή έστω να διαφοροποιηθούν έχοντας το βλέμμα τους στραμμένο προς το εξωτερικό, είναι μικρός. Όπως μου έλεγε πριν από μερικές ημέρες και ένας φίλος που κινείται στο χώρο των Startups, το ελληνικό οικοσύστημα είναι ρηχό. Έχουν γίνει πολλά βήματα, αλλά ακόμη δεν έχει γίνει η έκρηξη που θα περίμενε κανείς. Αυτό δηλαδή που συνέβη πριν από μερικά χρόνια σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες ή στο Ισραήλ. Θα δεχθώ ότι στην Ελλάδα υπάρχουν πολύ περισσότερο εμπόδια σε σχέση με άλλες χώρες όσον αφορά στην ευκολία να ανοίξει κανείς μία επιχείρηση, το φορολογικό και κανονιστικό πλαίσιο και τις μεθόδους χρηματοδότησης.
Αλλά το ίδιο δεν ισχύει και όταν πας να ανοίξεις ένα καφέ; Δηλαδή, θέλει κάποιος να μου πει ότι μπορείς να ανοίξεις καφέ και την έδρα να την έχεις στην Κύπρο ή στη Βουλγαρία; Ή ότι δεν χρειάζεσαι μίνιμουμ 30-50 χιλιάδες ευρώ για να ανοίξεις ένα κατάστημα; Τα χρήματα υπάρχουν για το καφέ αλλά όχι για μία επιχείρηση που θα φτιάχνει κάτι διαφορετικό; Και δεν αναφέρομαι μόνο στο χώρο της τεχνολογίας. Υπάρχουν πολλές προοπτικές στο χώρο της αγροδιατροφής για παράδειγμα. Και υπάρχουν και αρκετά καλά παραδείγματα.
Το πρόβλημα, νομίζω, είναι πως απλώς αναζητούμε την εύκολη λύση. Και αυτό είναι ένα τεράστιο λάθος. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι κάτι θα αλλάξει στο άμεσο μέλλον. Ώστε να υπάρξει μία …ανάσταση της σωστής και με καλές προοπτικές επιχειρηματικότητας. Γιατί παραδείγματα υπάρχουν και είναι αρκετά. Τώρα, χρειαζόμαστε και το πλήθος.
