Η ανάγκη ωρίμανσης του «112»

Το «112» αποτελεί τον ευρωπαϊκό αριθμό έκτακτης ανάγκης που κάποιος μπορεί να καλέσει δωρεάν από σταθερά και κινητά τηλέφωνα σε όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στη χώρα μας, η υπηρεσία «112» τέθηκε σε πλήρη εφαρμογή και λειτουργία την 1η Ιανουαρίου 2020, ελάχιστους -μόλις- μήνες έπειτα από την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, τον Ιούλιο του 2019 και αφότου είχε συμπληρωθεί ένα έτος από τα ολέθρια αποτελέσματα της πυρκαγιάς και την εκατόμβη νεκρών στο Μάτι Αττικής, αλλά και 2,5 έτη από τις φονικές πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής.

Έκτοτε, η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη υπηρεσία έπαιξε καθοριστικής σημασίας ρόλο στην αποφυγή επανάληψης αντίστοιχων περιπτώσεων και δη στο πεδίο του αριθμού των θυμάτων. Ιδιαίτερα στον τομέα των δασικών πυρκαγιών, συνέβαλε τα μέγιστα σε εκκενώσεις χωριών, πόλεων και εν γένει γεωγραφικών χώρων, καθοδηγώντας τον πληθυσμό που έπρεπε να μετακινηθεί προς περισσότερο ασφαλείς περιοχές, και δη με ασφάλεια και οργανωμένο τρόπο. Εξάλλου, τα παραδείγματα των φετινών mega-πυρκαγιών σε Ρόδο, Κέρκυρα, Αλεξανδρούπολη, Αττική κ.α. αποτελούν πειστικό δείγμα της χρηστικότητας της συγκεκριμένης υπηρεσίας, μα και της επιλογής της κυβέρνησης να ποντάρει πολλά στο «112», δίνοντας έμφαση πρωτίστως στη διασφάλιση της ανθρώπινης ζωής και δευτερευόντως σε περιβαλλοντικά και υλικά αγαθά και δεδομένα.

Μέχρι εδώ, καλώς καμωμένα. Εξαιρετικά, θα τολμούσα να πω.

Κάτι, που δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος και στην περίπτωση των πρόσφατων πλημμυρών στη Θεσσαλία. Για την ακρίβεια, δύναται -εν μέρει και μόνο- να αποδοθούν τα εύσημα, καθώς η αποτελεσματικότητα και η ευρύτερη προληπτική δράση της υπηρεσίας «112» ήταν «χλιαρή». Σύμφωνοι, ένα πλημμυρικό φαινόμενο προϋποθέτει μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση και πλάνο αντιμετώπισης, καθώς ενώ στις δασικές πυρκαγιές ο πληθυσμός καλείται να εκκενώσει μια περιοχή φεύγοντας γρήγορα και μακριά, το ίδιο δεν ισχύει -τουλάχιστον στην πτυχή της διαφυγής- σε μια πλημμύρα. Κι αυτό, καθώς το να βρεθεί πληθυσμός εκτός οικιών ενόσω διατρέχουν τους δρόμους ποτάμια από νερό, συνοδεία φερτών υλικών, αποτελεί μονόδρομο που οδηγεί με ακρίβεια στον θάνατο!

Βέβαια, γεννάται το ερώτημα, εάν η αποστολή μηνύματος από μέρους του «112» σε σχέση με μια πιθανή πλημμύρα, μπορεί να αποσταλεί σημαντικά νωρίτερα. Η τεχνολογία είναι -περίπου- βέβαιο πως διαθέτει σχετικές λύσεις, εφόσον εφαρμοστούν τα κατάλληλα εργαλεία. Για παράδειγμα, η τεχνητή νοημοσύνη δύναται να συμβάλει στην περαιτέρω εξέλιξη των προγνωστικών μοντέλων που χρησιμοποιούν οι μετεωρολόγοι, προσθέτοντας ταυτόχρονα και την αναγκαία «ευφυῒα».

Δίχως αμφιβολία, τα φαινόμενα των τελευταίων ημερών οφείλουν να λειτουργήσουν ως έναυσμα για τον σχεδιασμό και την εφαρμογή συγκεκριμένων τεχνολογιών προς την κατεύθυνση ωρίμανσης και ενδυνάμωσης της αποτελεσματικότητας της ίδιας της υπηρεσίας του «112».

Το editorial του Γιάννη Διονάτου δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο Startupper MAG #41