Σε ανύποπτο χρόνο είχα αποφασίσει να περνάω στο ημερολόγιο μου όλες τις εκδηλώσεις στις οποίες με καλούσαν, ακόμη και αυτές που ήταν βέβαιο ότι δεν θα μπορούσα να πάω. Πρόσφατα, το σταμάτησα. Γιατί πολύ απλά, είχα αρχίσει να χάνω την …μπάλα. Αν έβλεπε κανείς το ημερολόγιο μου θα νόμιζε ότι η Ελλάδα είναι σε φάση ανάπτυξης με τόσες πολλές εκδηλώσεις και ειδικά συνέδρια και ημερίδες για τις οποίες είχα πρόσκληση.
Το ωραίο είναι οι περισσότερες από αυτές τις εκδηλώσεις και ημερίδες αφορούσαν και συνεχίζουν να αφορούν τα ελληνικά startups. Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο αριθμός των εκδηλώσεων που σχετίζονται με το ελληνικό startup οικοσύστημα σε σημείο που κάποιος που να νομίζει κανείς ότι η Ελλάδα είναι σε κατάσταση «οργασμού» όσον αφορά τα νεοφυείς επιχειρήσεις.
Λάθος. Πολύ μεγάλο λάθος. Και θα το εξηγήσω παρακάτω…
Από εκδηλώσεις, συνέδρια, ημερίδες, σεμινάρια, workshops, διαγωνισμούς κτλ. πάμε μία χαρά. Ειλικρινά, αν πήγαινα σε όλα αυτά στα οποία με καλούν, τότε κυριολεκτικά από το σπίτι μου, μόνο το κρεβάτι μου θα έβλεπα. Ακόμη και τα Σαββατοκύριακα υπάρχει κάποια εκδήλωση που σχετίζεται με το startup οικοσύστημα και έχει κάποιον τίτλο στα αγγλικά με 2-3 όρους από αυτούς που δημιουργούν …hype και σε κάνουν να αισθάνεσαι …trendy. Γιατί μην ξεχνάμε ότι τα startups είναι και λίγο trend. Όπως και οι εκδηλώσεις που αναφέρονται σε αυτά.
Κάποτε, προσπαθούσα, ειλικρινά, να πηγαίνω σε όσο το δυνατόν περισσότερα. Πλέον το έχω σταματήσει. Έχω γίνει πολύ εκλεκτικός. Όχι γιατί το παίζω σνομπ, αλλά επειδή πολύ απλά, τα περισσότερα είναι μία από τα ίδια. Έχω βγει από πολυδιαφημισμένη εκδήλωση για τα startup και μιλάω με 2-3 φίλους από το οικοσύστημα και όλοι να μου λένε ότι «δεν μάθαμε και τίποτα σήμερα». Και αυτό συμβαίνει στη συντριπτική πλειοψηφία. Στα πάνελ είναι οι ίδιοι άνθρωποι από τα ίδια startups που έχουν κάτι να πουν και να παρουσιάσουν τις εμπειρίες τους, αλλά όταν την τέταρτη φορά που θα τους ακούσεις, ξέρεις από πριν τις απόψεις τους.
Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να μας προκαλεί και έκπληξη αυτή η επανάληψη προσώπων: τα ελληνικά startups είναι λίγα και αυτό είναι κάτι που πρέπει να το πάρουμε απόφαση και να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Όπως και ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με το οικοσύστημα δεν είναι και τόσοι πολλοί. Στις εκδηλώσεις είναι καμιά 50αριά άτομα που θα τους συναντήσεις συνέχεια. Και σπανίως βλέπεις νέα πρόσωπα που θα φέρουν και νέες ιδέες ή νέες προσεγγίσεις. Γενικώς, θα δεις μία φρεσκάδα.
Στις περισσότερες εκδηλώσεις για startups πλέον ξέρεις από πριν τι θα ακούσεις. Και όλο και περισσότερο αποφεύγεις να πας. Γιατί δεν μπορείς να ξεχωρίσεις από το πλήθος, τις 2-3 που πραγματικά αξίζουν. Εκείνες που θα σου ανοίξουν τα μάτια αν θες να κάνεις τη δική σου προσπάθεια και θα σε ενημερώσουν για τα βήματα που πρέπει να κάνεις.
Βέβαια, στην Ελλάδα μία τέτοια εξέλιξη είναι μάλλον αναμενόμενη. Όταν κάποιος δει ότι κάτι κινείται σε έναν χώρο, σπεύδει να εισέλθει και αυτός προκειμένου να πάρει κομμάτι από την πίτα. Το πρόβλημα είναι ότι σπανίως προσπαθεί να μεγαλώσει την πίτα ή τουλάχιστον να την κάνει πιο γευστική. Απλώς, θεωρεί ότι έχει κάθε δικαίωμα να πάρει ένα κομμάτι, χωρίς, βέβαια, να μπορεί να το δικαιολογήσει. Αλλά, στην Ελλάδα αυτό που μας αρέσει είναι να αντιγράφουμε και όχι να δημιουργούμε. Και εκεί είναι που αναρωτιέσαι αν έχουμε ελπίδα ως χώρα. Ευτυχώς που είμαι αισιόδοξος άνθρωπος.
