Διαβάζω τις τελευταίες ημέρες για εισόδους γνωστών και πολύ έμπειρων στελεχών από παραδοσιακούς κλάδους της οικονομίας σε Startups, τα οποία προσπαθούν να διαφοροποιηθούν, όπως είναι το παράδειγμα της επένδυσης του Γιώργου Κώτσαλου (σ.σ. από τα πλέον γνωστά και έμπειρα στελέχη του ασφαλιστικού κλάδου) στη Vitabroad.
Αυτό είναι ένα σχετικά πρόσφατο παράδειγμα, αν και υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις στελεχών που επένδυσαν χρήμα αλλά και χρόνο σε νέες προσπάθειες. Άλλες πέτυχαν, άλλες απέτυχαν, αλλά αυτό είναι μέσα στο παιχνίδι.
Το πιο σημαντικό είναι η ανταλλαγή τεχνογνωσίας και εμπειριών. Πολλοί νέοι επιχειρηματίες έχουν μεν ιδέες, θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο, επιδιώκουν να δημιουργήσουν ένα disruption – που λένε και στο χωριό μου στην ορεινή Ναυπακτία – σε μία αγορά αλλά σε πάρα πολλές περιπτώσεις δεν διαθέτουν άλλα χαρακτηριστικά που χρειάζεται ένας επιχειρηματίας, όπως είναι η υπομονή αλλά και η προσήλωση στον στόχο.
Για αυτό και αν προσέξει κανείς, τα περισσότερα πετυχημένα Startups – και στην Ελλάδα- έχουν δημιουργηθεί από ανθρώπους που δεν είναι 20 και 25 χρονών, αλλά λίγο μεγαλύτεροι και έχουν εργαστεί και σε κάποια “παραδοσιακή” επιχείρηση.
Η είσοδος ενός έμπειρου και “παλαιάς κοπής” στελέχους έχει πολλά πλεονεκτήματα. Και το κυριότερο δεν είναι τα χρήματα που μπορεί να εισφέρει σε μία Startup. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η δικτύωση που μπορεί να προσφέρει, η καθοδήγηση στους πιο μικρούς ηλικιακά και γενικότερα η εμπειρία που θα φέρει σε έναν νέο οργανισμό. Δεν είναι τίποτα άλλο από το περίφημο smart money, το οποίο πολλές φορές δεν βλέπουμε. Ένας άγγελος – επενδυτής δεν είναι χρήσιμος μόνο για τα χρήματα του, αλλά και για την υπόλοιπη συνεισφορά του. Είναι το αποκαλούμενο smart money.
Βέβαια, δεν είναι πάντα όλα ρόδινα με αυτά τα έμπειρα στελέχη, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις -λόγω των παραστάσεων που έχουν- δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι δεν πρέπει να επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες και ιδέες. Αλλά να είναι δεκτικοί σε νέες προσεγγίσεις που “σπάνε” τα υπάρχοντα στερεότυπα. Άλλωστε, ο στόχος ενός Startup είναι και να δημιουργήσει disruption και να αλλάξει επιχειρηματικά μοντέλα. Αλλιώς, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τους παραδοσιακούς “παίκτες” ενός κλάδου ούτε να δημιουργήσει νέες αγορές.
Πρακτικά, τα μέλη ενός Startup και ένας Angel Investor που έχει και εμπειρία ως στέλεχος επιχειρήσεων θα πρέπει να βρουν μία ισορροπία που είναι αρκετά λεπτή και να δημιουργήσουν μία σχέση που να λειτουργεί αμφίδρομα ώστε να κερδίσουν και οι δύο από αυτήν. Και η σχέση αυτή δεν είναι απαραίτητο ότι θα έχει σχέση αποκλειστικά με επενδύσεις και χρηματοδοτήσεις. Και το ίδιο συμβαίνει παρεμπιπτόντως και με τη σχέση μεταξύ ενός Startup και των Fund Investors που αποφασίζουν να επενδύσουν σε αυτό. Τα χρήματα της επένδυσης πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο “έξυπνα”.
